سلام دوستان، عیدتون مبارک!

عید مبعث، عید نازل شدن قرآن کریم، عید رسول الله شدن محمد بن عبدالله، عید ظهور جهانی ترین دین الهی بر همه مسلمانان مبارک!

آقا دیشب یه منبری داشتم که نگو و نپرس. خیلی حال داد و واقعا بهم خوش گذشت.

یکی از مساجد اصفهان از طرف امام جمعه محترم دعوت شده بودم. یه بار واسه میلاد امام جواد علیه السلام دعوتم کرده بودن. دیشب دومین شبی بود که اونجا میرفتم نماز و منبر داشتم.

منبر نگو بگو درس خارج!!

از مردم خواهش کردم که در بحث شرکت کنند و اگه سوالی هم دارن(چه خانم ها و چه آقایون) بپرسن.

همین هم شد. چون موضوعم درباره «ثمرات بعثت پیامبر اکرم و خواص ذاتی اسلام» بود. این بحث را ظرف کمتر از ده دقیقه تصمیم گرفتم ارائه بدم. ینی هنوز از ماشینم پیاده نشده بودم که تصمیم گرفتم بحثم را عوض کنم و این بحث را بگم.

چندبار وسط صحبتام سوال پرسیدن. چقدر قشنگ و مودب سوال میکردن. زن و مرد. خیلی صفا کردم. کاملا در راستای بحث سوال میپرسیدن و حتی حرف های همدیگه را نقد میکردن.

حال و هوای کلاس های قم و درس خارجی که میرفتم واسم زنده شده بود. حتی حال و هوای دیشب از دوره هایی که واسه دانشجوها و طلبه های جهرم هم میذاشتم باحال تر بود.

برای عزیزانی که تبلیغ میرن، چندتا تجربه درباره اینجور منبرها عرض میکنم:

1- فقط بحثی را مطرح کنید که لااقل بیشتر از بیست ساعت درباره اش مطالعه مفید کرده اید. مسلط باشید و همه سوالات احتمالی را در ذهنتون مرور کنید.

2- اگه از بحث و خودتون مطمئن نیستید سوال و جواب در جمع را تجربه نکنید. بذارید یه کم تجربه تون بیشتر بشه و بعد بگید: سوالی نیست؟

3- خوب گوش بدید تا بتونید خوب جواب بدید. مردم معمولا نصف جوابشون در سوالشون نهفته است.

4- تحسینشون کنید که سوال پرسیدن. مخصوصا آقایون را تحسین کنید. مردها همین که پا روی غرورشون گذاشتن و دارن از کسی که سن و سال بچه شون هست سوال میپرسن، خودش خیلیه.

5- توسل ، توسل ، توسل.

بعد از منبرم، یه ربع دورم جمع شدن و بازم سوال و جواب بود. بعدش هم کلی تشکر کردن.

الحمدلله